ಸುಳ್ಯ : ತರುಣ ಸಮಾಜ ಸುಳ್ಯ ತಾಲೂಕು ವತಿಯಿಂದ ದ.ಕ. ಜಿಲ್ಲಾ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತು ಸುಳ್ಯ ತಾಲೂಕು ಘಟಕ ಮತ್ತು ಭಾಲಾವಲೀಕಾರ್ / ರಾಜಾಪುರ ಸಾರಸ್ವತ ಸಮಾಜ (ರಿ.) ಸುಳ್ಯ ತಾಲೂಕು ಇದರ ಸಹಯೋಗದಲ್ಲಿ ‘ಸನ್ಮಾನ ಮತ್ತು ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆ’ ಸಮಾರಂಭವನ್ನು ದಿನಾಂಕ 14 ಜನವರಿ 2025ರಂದು ಅಪರಾಹ್ನ 2-30 ಗಂಟೆಗೆ ಸುಳ್ಯ ಕೇರ್ಪಳದ ಶ್ರೀ ದುರ್ಗಾಪರಮೇಶ್ವರಿ ಕಲಾ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಈ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಚಿಂತಕರು ಸಾಹಿತಿಗಳಾದ ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀಶ ತೋಳ್ಪಾಡಿ ಇವರನ್ನು ಸನ್ಮಾನಿಸಲಾಗುವುದು. ಶ್ರೀ ಅಣ್ಣ ವಿನಾಯಚಂದ್ರ ಇವರ ಬಗ್ಗೆ ರಚಿತವಾದ ‘ಕೊಳಲ ಕೈ ಹಿಡಿದು’ ಎಂಬ ಕೃತಿಯನ್ನು ಗಿರೀಶ್ ಭಾರದ್ವಾಜ್ ಇವರು ಲೋಕಾರ್ಪಣೆಗೊಳಿಸಲಿರುವರು. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಡಾ. ದೀಪಾ ಫಡ್ಕೆ ಕೃತಿ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಲಿದ್ದು, ಕೃತಿಯ ಲೇಖಕರಾದ ಶ್ರೀ ಅರವಿಂದ ಚೊಕ್ಕಾಡಿಯವರು ಪ್ರಾಸ್ತಾವಿಕ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡಲಿದ್ದಾರೆ.
ಶ್ರೀ ಲಕ್ಷ್ಮೀಶ ತೋಳ್ಪಾಡಿ
ಕುಮಾರಧಾರೆ ನದಿಯ ಪಕ್ಕದ ಶಾಂತಿಗೋಡಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬಿಂಬವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವ ಆ ನದಿಯ ಹಾಗೆ ಅನುಭಾವದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಬಿಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ಅದರ ಆನನ್ಯತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾರ್ಥಕ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಲಕ್ಷ್ಮೀಶ ತೋಳ್ತಾಡಿಯವರು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು 1947ರಲ್ಲಿ, ತಂದೆ ವಿಷ್ಣುಮೂರ್ತಿ, ತಾಯಿ ರತ್ನಮ್ಮ. ಓದಲು ಹೊರಟದ್ದು ವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು. ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ. ಈ ಎರಡನ್ನೂ ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಡನಾಟ ನಡೆಸಿದ್ದು ವಿದ್ಯಾಭೂಷಣರ ಜೊತೆ. ಕವಿ ಗೋಪಾಲಕೃಷ್ಣ ಅಡಿಗರ ನಿಕಟತೆಯಲ್ಲಿ ಸುಖ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಪತ್ರಕರ್ತನಾಗಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ. ಆ ಹಂಬಲ ತುಡಿತವಾಗಿ ಉಡುಪಿಯಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಪಯಣ. ಅಲ್ಲಿ ವೈಯನ್ಕೆ, ಲಂಕೇಶ್, ಕಿ.ರಂ. ಮುಂತಾದವರ ಆಪ್ತತೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ಬಿ.ವಿ. ಕಾರಂತರು ‘ಈಡಿಪಸ್’ ಇತ್ಯಾದಿ ಮೂರು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಆಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ತಾನೂ ಪಾಲುದಾರರಾಗಿ ಬಾದಲ್ ಸರ್ಕಾರರ ನಾಟಕವೊಂದನ್ನು ‘ಕೊನೆ ಎಲ್ಲಿ’ ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಿದರು. ಅದನ್ನು ಬಿ.ವಿ ಕಾರಂತರು ಆಡಿಸಿದಾಗ ಮಾತು ಮುತ್ತಾಗಿ ಚಿಪ್ಪೊಡೆದರೂ ಮತ್ತೆ ಊರಿನ ಸೆಳೆತಕ್ಕೆ ಶರಣಾದಂತೆ ಬಂದು ತನ್ನನ್ನು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ. ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ತುರ್ತುಪರಿಸ್ಥಿತಿಯು ದುರ್ದಿನಗಳನ್ನು ತಂದಾಗ ಅವರು ಹೋಗಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದು ಸೆರೆಮನೆಯಲ್ಲಿ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಬಂದ ಮೇಲೆ ಕಾಡಿದ್ದು ಯಕ್ಷಗಾನ ತಾಳಮದ್ದಳೆಯ ಕೂಟ. ಇದರಿಂದ ಒದಗಿ ಬಂದದ್ದು ತಾಳಮದ್ದಳೆ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಶಿಖರಸೂರ್ಯರಾದ ದೇರಾಜೆ ಮತ್ತು ಶೇಣಿಯವರ ಆಪ್ತ ಒಡನಾಟ, ಎಂಭತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ದಿನ ಶೇಣಿಯವರ ಆತ್ಮಕಥನದ ಹೊತ್ತಗೆಗೆ ‘ಸ್ವರೂಪ’ ಕೊಡುವ ಕೈಚಳಕವೇ ಅವರ ಕಾಯಕ, ಅದೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಕುರಿತು ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಟಿಪ್ಪಣಿ ‘ಮಹಾಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಮುನ್ನ’ವನ್ನು ಬರೆಯಬೇಕೆಂಬ ತಹತಹ! ಬರೆದಾದ ಮೇಲೆ ಅದಕ್ಕೆ ಆಧುನಿಕರಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಅಪರೂಪದ ಗೌರವ. ತೊಂಬತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಹಿರಿಯರ ಸಂಪರ್ಕ ಒದಗಿ ಬಂತು. ಒಬ್ಬರು ಸೂಫಿ ಬ್ಯಾರಿಯವರಾದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ‘ಪುತ್ತೂರು ಅಜ್ಜ’ ಎಂದು ಆ ಮೇಲೆ ಖ್ಯಾತರಾದ ನೆಟ್ಟಾರು ರಾಮಚಂದ್ರ ಭಟ್ಟರು, ಸೂಫಿ ಬ್ಯಾರಿಯವರು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಅನುಭಾವವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡವರಿದ್ದರೆ, ಭಟ್ಟರು ತನ್ನನ್ನೇ ಅಲ್ಲಗಳೆದುಕೊಂಡು ಉಳಿದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ ದಾರ್ಶನಿಕ, ಇವರಿಬ್ಬರ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವನ್ನು ಬಿಂಬವಾಗಿಸಿ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಪರಿಚಯಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತೋಳ್ಳಾಡಿಯವರು ‘ದರ್ಶನ’ ಸುಖವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಮುನಿ. ಆದರೂ ಇವುಗಳ ನಡುವೆ ಅನೇಕ ಭಾಷಣಗಳಲ್ಲಿ, ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಇರುವಿಕೆಗೆ ‘ಇಹಪರ’ವನ್ನು ತಂದುಕೊಂಡ ಲೌಕಿಕ. ಅವರು ಈಚೆಗಿನ ವರುಷಗಳಲ್ಲಿ ‘ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ’ಯಲ್ಲಿ ‘ಭಾಗವತ’ವನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿ ಭಾಗವತದ ಪೂರ್ವಾಪರಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿಟ್ಟ ಹಾಗೆ ‘ಸೌಂದರ್ಯಲಹರಿ’ಗೆ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥದ ಭಾಷ್ಯವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಬದುಕನ್ನು ಸದಾ ತುಂ ತುಂ ಎಂಬಂತೆ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇರುವ ತೋಳಾಡಿಯವರು ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ರೂಪಕ. ಅವರು ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದ ಅಂಕಣ ಲೇಖನಗಳು ಮುಂದೆ ‘ಭಾರತಯಾತ್ರೆ : ಮಹಾಭಾರತ ಅನುಸಂಧಾನ” ಎಂದು ಪುಸ್ತಕ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿ 2023ರ ಸಾಲಿನ ಕೇಂದ್ರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಭಾಜನವಾಗಿರುವುದು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಹೆಮ್ಮೆ.
